.....Και φθάνουμε στο τελευταίο σκαλοπάτι. Εκεί - τι παράδοξο!- κρύβεται ένας θησαυρός. Στο βάθος της καρδιάς μας δεν κρύβονται οι μέριμνες, οι φροντίδες, οι παραστάσεις, οι κληρονομικές έξεις, οι αναμνήσεις - τα πρώτα δηλαδή στοιχεία που αναφέραμε· ούτε πάλι κρύβεται ο εαυτός μας, ο εγωισμός μας, το πάθος προς αυτό που ο καθένας μας νομίζει ότι είναι· ούτε οι κλίσεις μας προς το κακό, ούτε η ροπή μας, η παρορμητική και ανεξέλεγκτη αυτή κίνηση προς την αμαρτία· ούτε απλώς ο πόνος και η θλίψη για τον θάνατο και την πτώση.

Στον πυρήνα της υπάρξεώς μας, στον βυθό της καρδιάς μας, υπάρχει το τόσο πολύτιμο μυστικό μας: Είναι τα αποτυπώματα του Θεού στην ψυχή και τη ζωή του καθενός μας. Είναι η εικόνα του Θεού που υπάρχει μέσα μας - ίσως λερωμένη, κάπως κατεστραμμένη, πάντως είναι η εικόνα του Θεού. Είναι ο απόηχος της πνοής Του κατά την ώρα της δημιουργίας μας. Καθένας μας έχει αυτή τη θεϊκή εικόνα μέσα του και κάπως, για άγνωστο λόγο - "γνωστό άγνωστο" λόγο - σκεπασμένη καθώς είναι από αυτά που προαναφέραμε, αρνούμαστε να την αντικρύσουμε. Τέτοιες λοιπόν μέρες, η Εκκλησία μας καλεί να βουτήξουμε μέσα μας και να αναστήσουμε αυτή την εικόνα - αυτό θα πει κατάνυξις και μετάνοια.
Μας καλεί να βρούμε αυτή την εικόνα μας, αυτό που όντως είμαστε, και να την ανεβάσουμε στην επιφάνεια. Να την καθαρίσουμε, να την περιποιηθούμε και να τη βάλουμε στο κέντρο της ζωής μας. Είναι το "κατ' εικόνα του Θεού πλασθέν" μας. Αυτό θα πει ότι καλούμαστε να μεταβούμε από την κατάσταση του κατ' εικόνα σε αυτήν του καθ' ομοίωσιν. Να πάρουμε αυτή την εικόνα, να τη βάλουμε στο κέντρο της ζωής μας και να γίνουμε κι εμείς όχι απλώς εικόνες, αλλά ομοιώματα του Θεού.....




Από το βιβλίο του Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, "Από το καθ' ημέραν στο καθ' ομοίωσιν".
Εκδόσεις: Εν πλω